Dopiero w latach 70. XX wieku tui Māori (sztuka Maorysów) rozwinęła tradycję wytwarzania gliny (uko). Przedmiot, który częściowo nawiązuje do tradycji ceramiki Lapita na Pacyfiku.
Dziś zbiorowy, kierowany przez artystów rozwój tego wyjątkowego ruchu ceramicznego stanowi oszałamiający rozwój współczesnej sztuki Maorysów: Ngā Kaihanga Uku, wytwórców gliny.
Pai Riddle (Ngāti Puru, Te Whanau-a-Rutapari) jest pionierskim maoryskim garncarzem i pełnoetatowym artystą zajmującym się gliną od 1974 roku. Przez cały ten czas pracował w swojej pracowni na końcu molo w zatoce Tokomaru, jego domu kraj. .
Riddle dołączył do innych wybitnych artystów Uku, aby wspólnie wspierać się jako grupa Ngā Kaihanga Uku. Do jej założycieli należą także Wi Taepa, Paerau Corneal oraz nieżyjący już Colin Watta Orlich i Manus Nathan. Razem opracowali sposoby pracy, które koncepcyjnie szczegółowo mówią o Te Ao Māori.
W 1987 roku Riddle i Nathan zorganizowali pierwsze w historii wydarzenie Ngā Kaihanga Uku hui w zatoce Tokomaru, do którego dołączyli inni, dzieląc się swoimi umiejętnościami między sobą oraz z rdzennymi robotnikami zajmującymi się gliną na Pacyfiku i w Ameryce.
Wystawiają swoje prace szeroko w całym Aotearoa i za granicą, dzieląc się swoimi umiejętnościami i wiedzą z całym nowym pokoleniem maoryskich artystów.
Pai Riddle podsumowała swoją podróż jako autorka w niedawno wydanej, przystojnej książce Ngā Kaihanga Uku, wydanej przez Te Papa Press. Książka stanowi pierwszy kompleksowy przegląd maoryskiej obróbki gliny, „jego początków, utraty i odrodzenia”, przedstawiający różnorodne praktyki pięciu założycieli.
„Ekspert Internetu. Introwertyk. Uzależniony od ulicy. Ewangelista kawy. Pisarz. Myśliciel. Miłośnicy skrajnej śpiączki. Wykładowca”.