Phoebe Newman 
Solar Orbiter i widok Soho na gigantyczną erupcję – zbliżenie. Źródło: Zespół Solar Orbiter / EUI, SOHO / LASCO, ESA i NASA
Europejska Agencja Kosmiczna /[{” attribute=””>NASA Solar Orbiter spacecraft has captured the largest solar prominence eruption ever observed in a single image together with the full solar disc.
Solar prominences are large structures of tangled magnetic field lines that keep dense concentrations of solar plasma suspended above the Sun’s surface, sometimes taking the form of arching loops. They are often associated with coronal mass ejections, which if directed towards Earth, can wreak havoc with our technology and everyday lives.
To ostatnie wydarzenie miało miejsce 15 lutego 2022 roku i wyniosło miliony kilometrów w kosmos. Koronalny wyrzut masy nie był skierowany na Ziemię. W rzeczywistości odwraca się od nas. Nie ma śladu erupcji na dysku słonecznym skierowanym do statku kosmicznego – który obecnie zbliża się do linii Ziemi i Słońca – co oznacza, że musiał on pochodzić od strony Słońca odwróconej od nas.
Obraz Extreme Ultraviolet Imager wykonany przez Full Sun Imager na pokładzie sondy ESA/NASA Solar Orbiter uchwycił gigantyczny rozbłysk słoneczny 15 lutego 2022 roku. Protuberancje słoneczne to duże struktury wykonane z zazębiających się linii pola magnetycznego, które utrzymują gęste skupienia plazmy słonecznej zawieszonej nad powierzchnią. . Powierzchnia Słońca często przybiera formę łukowatych pierścieni. Jest to największa godna uwagi erupcja słoneczna, jaką kiedykolwiek zaobserwowano na pojedynczym zdjęciu z pełnym dyskiem słonecznym. Źródło: Solar Orbiter/zespół EUI/Europejska Agencja Kosmiczna i NASA
Zdjęcia zostały zrobione przez „Full Sun Imager” (FSI) firmy . Ekstremalne obrazowanie UV (EUI) na Solar Orbiter. FSI ma za zadanie patrzeć na pełny dysk słoneczny nawet podczas przejść w pobliżu Słońca, na przykład podczas nadchodzącego korytarza peryhelium w przyszłym miesiącu. Przy najbliższym zbliżeniu 26 marca, kiedy statek kosmiczny przeleci w odległości 0,3 razy większej od odległości między Słońcem a Ziemią, Słońce wypełni znacznie większą część pola widzenia teleskopu. W tej chwili wokół dysku nadal znajduje się duży „margines szerokości”, umożliwiający FSI uchwycenie niesamowitych szczegółów na odcinku około 3,5 miliona km, co stanowi pięciokrotność promienia Słońca.
Inne teleskopy kosmiczne, takie jak ESA/NASA SOHO .satelita Często można zobaczyć taką aktywność słoneczną, ale albo bliżej słońca, albo dalej przez membranę, która blokuje blask tarczy słonecznej, umożliwiając szczegółowe obrazy samej korony. W ten sposób wyeksponowanie obserwowane przez Solar Orbiter jest największym wydarzeniem tego rodzaju uchwyconym w pojedynczym polu widzenia wraz z dyskiem słonecznym, otwierając nowe możliwości poznania, w jaki sposób zdarzenia takie jak te odnoszą się do dysku słonecznego po raz pierwszy. W tym samym czasie, SOHO Może zapewniać uzupełniające się widoki na większe odległości.
Były również inne misje kosmiczne obserwujące to wydarzenie, w tym sonda Parker Solar Probe z NASA. W przyszłym tygodniu Solar Orbiter i Parker Solar Probe przeprowadzą wspólne niestandardowe obserwacje podczas przejścia peryhelium Parkera.
Nawet statki kosmiczne nie dedykowane nauce słonecznej odczuły swoją eksplozję – Europejska Agencja Kosmiczna /[{” attribute=””>JAXA BepiColombo mission, currently in the vicinity of Mercury’s orbit – detected a massive increase in the readings for electrons, protons, and heavy ions with its radiation monitor.
And while this event did not send a blast of deadly particles towards Earth, it is an important reminder of the unpredictable nature of the Sun and the importance of understanding and monitoring its behavior. Together with ESA’s future dedicated space weather mission Vigil, which will provide unique views of events like these, we can better protect our home planet from the Sun’s violent outbursts.
