Jeśli istnieje artystka Aotearoa, która dzięki swojemu stylowi i kinowemu entuzjazmowi zasługuje na tytuł Królowej Disco, jest nią Lisa Rihanna. Jej ostatnia praca przydzielona Dach Galerii Narodowej w Singapurze, Świecić Poruszanie się z cekinami i dźwiękiem.
114 000 jasnych płyt mieni się na ciepłym wietrze, tworząc krajobraz dźwiękowy. Tworzą wzory inspirowane tkactwem typu sunket w Azji Południowo-Wschodniej i maoryskim taniko.
Rihanna, od dawna znana ze swoich dzieł czerpiących ze światła i ruchu, pochodzi z Ngāpuhi, Ngāti Hīnī, Ngāi Tū i Tū Te Oro. Jako pionierka współczesnych ruchomych obrazów Maorysów – niezależnie od tego, czy jest to gigantyczny rekin (ośmiornica) w nabrzeżu Poneki Lagoon w Wellington, czy Kangaroo Bay w Hobart, jej praca na wybiegu z Pacific Sisters czy jej ogromny dorobek filmowy, Rihanna korzysta z tych narzędzi. Dziś współpracuje ze współpracownikami z różnych dyscyplin artystycznych.
Idealny gość, do którego warto dołączyć Kultura 101 Aby krzyczeć do innych, do naszego automatu „Fast Favourites”.
Do jej wyborów należą jej partner James Pinker wraz z piosenkarką Sandy Mill, kuratorka Wairau Maori Art Gallery Larissa McMillan, maoryski producent muzyczny Rory Noble i piosenkarka Frankie Venter.
Laureat Sztuki i Towarzysz Nowozelandzkiego Orderu Zasługi zbudował imponującą karierę międzynarodową. Podczas gdy Glisten występuje w Singapurze, uda się na zachodniokanadyjską premierę swojego uznanego panoramicznego dzieła wideo i dźwiękowego, W pogoni za Wenus [infected] W Muzeum Antropologii Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej podróżuje do Londynu i Hongkongu, a w 2024 roku zostanie pokazana na Biennale Sztuki w Bangkoku.
Lisa Rihanna znajduje się obecnie na stałej wystawie swoich najnowszych prac na Uniwersytecie w Auckland przy Symonds Street w Tāmaki Makurau. Maramatanga to sześciometrowa instalacja wideo niedawno odnowionego budynku B201. Jest to pierwsze duże dzieło cyfrowe zamówione przez Kolekcję Sztuki Uniwersytetu w Auckland.