Stany Zjednoczone rozważają teraz „wygranie” wojny na Ukrainie

Przybyli z obchodami Wielkanocy na Ukrainie, według kalendarza prawosławnego. Z pewnością nie przyniosły pokoju.

dystans Sekretna wizyta w Kijowie, stolicy, Anthony Blinken i Lloyd AustinSekretarze Stanu i Obrony USA przynieśli nadzieję na ewentualne odkupienie.

„Nie wiemy, jak potoczy się reszta tej wojny, ale wiemy, że niezależna, suwerenna Ukraina będzie istnieć znacznie dłużej niż Władimir Putin” – oświadczył Blinkin.

Amerykanie nie byli pierwszymi, którzy odwiedzili Kijów w czasie wojny. Inni przywódcy już odbyli pielgrzymkę na spotkanie z prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim.

Czytaj więcej:
* Ukraińscy demonstranci wojenni przykuwają się do gigantycznego rosyjskiego tankowca
* Stany Zjednoczone nigdy nie uważały Ukrainy za żywotny interes, dopóki nie zmieniły tego ambicje Putina
* Wojna ukraińska: ostatni bastion Mariupola, z echami historii i scenami całkowitego zniszczenia

A Amerykanie nie byli najgenialniejsi. Nie wybrali się na spontaniczną wycieczkę po mieście, jak 9 kwietnia zrobił to brytyjski premier Boris Johnson.

Niektóre z ich występów były ograniczone, a niektóre spóźnione Ponowne otwarcie Ambasady USA W Kijowie nominacja ambasadora tego kraju w administracji prezydenta USA Joe Bidena nadeszła niezwykle późno.

Jednak podróż pary może być jak dotąd najważniejsza. Stany Zjednoczone udzieliły Ukrainie większej pomocy wojskowej i cywilnej niż wszystkie inne kraje razem wzięte.

Blinken i Austin ogłosiły dodatkowe finansowanie w wysokości 713 mln USD (1 mld NZ) na opłacenie broni dla Ukrainy i krajów sojuszniczych.

Być może najbardziej zauważalna jest zmiana pozycji USA. Sądząc po komentarzach ministerialnych, Stany Zjednoczone popierają ideę, że Ukraina może nie tylko przetrwać, ale także wyjść zwycięsko z Rosją.

„Mają mentalność, którą chcą wygrać; my mamy mentalność, że chcemy im pomóc wygrać, i zamierzamy to zrobić” – stwierdził Austin.

W tym celu 26 kwietnia Stany Zjednoczone odbędą w Niemczech spotkanie ponad 40 zaprzyjaźnionych krajów — sojuszników z NATO, a także partnerów z Azji, Bliskiego Wschodu i Afryki — aby okazać solidarność z Ukrainą i koordynować dalszą pomoc dla to.

Rozciąga się od Maroka po Nową Zelandię i obejmuje kraje takie jak Izrael, które do tej pory niechętnie krytykowały Rosję.

Co równie ważne, administracja Bidena wydaje się mieć jaśniejsze wyobrażenie o swoim końcu na Ukrainie.

Początkowo, gdy siły rosyjskie gromadziły się, ich cel wydawał się ograniczać do nałożenia kosztów: dostarczenia Ukrainie broni obronnej i nałożenia sankcji na Rosję.

Lubić Ukraina wykazała się niezwykłą zdolnością do walkiktóry zmienił się, by uratować Kijów.

Krytycy oskarżali prezydenta o „słabość”. Ale Biden powiedział, że nie zostanie wciągnięty w „III wojnę światową”. Jego urzędnicy powiedzieli, że porażka rosyjskiego wojska może być katalizatorem rosyjskiej eskalacji nuklearnej.

Ukraińscy urzędnicy podejrzewali, że Stany Zjednoczone po prostu próbują wykrwawić Rosję kosztem zniszczenia Ukrainy.

Teraz administracja wydaje się mniej zaniepokojona ryzykiem – i może nawet podnieść poziom ambicji.

„Chcemy, aby Rosja osłabła do punktu, w którym nie będzie mogła zrobić tego, co zrobiła podczas inwazji na Ukrainę” – powiedział Austin, który zwykle jest cichym facetem w administracji.

Tak więc, szczerze mówiąc, straciła już wiele zdolności wojskowych, wiele swoich sił. I chcemy zobaczyć, że nie są w stanie bardzo szybko odtworzyć tej zdolności”.

Tego samego dnia brytyjski sekretarz obrony Ben Wallace powiedział parlamentowi, że jego rząd uważa, że ​​w ciągu dwóch miesięcy wojny zginęło 15 000 rosyjskich żołnierzy.

Stany Zjednoczone i zachodni alianci przerzucili się na oferowanie bardziej ofensywnej broni – nie tylko broni przeciwpancernej, ale teraz czołgów i haubic. I to nie tylko pociski przeciwlotnicze, ale także części do samolotów bojowych (a być może wkrótce także do samolotów).

koniec wojny

Zanim pomyślisz o zwycięstwie, Ukraina musi przetrwać kolejny atak.

Po rezygnacji z zdobycia Kijowa, przynajmniej na razie, Rosja zgromadziła swoje siły na wschodzie i południu w nadziei na zajęcie większego terytorium – być może wystarczy, by ogłosić wielkie zwycięstwo do 9 maja, kiedy Rosja obchodzi Dzień Zwycięstwa na z okazji Dnia Radzieckiego. klęska nazistowskich Niemiec.

24 kwietnia we wschodnim Donbasie wojska rosyjskie nieznacznie posunęły się naprzód, zdobywając małe miasteczka wokół Siewierodoniecka.

Cytowano rosyjskiego generała Rustama Minkajewa, zastępcę dowódcy Centralnego Okręgu Wojskowego Rosji, że celem kraju jest pełna kontrola nad całą południową Ukrainą.

Stworzy to nie tylko wschodni korytarz lądowy między Krymem a Donbasem (terytoria okupowane w 2014 roku), ale także zachodni korytarz łączący go z enklawą Naddniestrza, separatystycznym regionem Mołdawii.

Oznacza to zdobycie Mariupola, gdzie ostatnia grupa ukraińskich żołnierzy wciąż trzyma się w Hucie Azowstal, oraz Mikołajów i Odessy, które wydają się w tej chwili poza zasięgiem Rosji.

Jak skończy się wojna? Nikt tak naprawdę nie wie. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych Antonio Guterres odwiedzi Moskwę 25 kwietnia, aby domagać się zawieszenia broni.

To rozwścieczyło ukraińskiego prezydenta, który powiedział, że Guterres powinien był najpierw być świadkiem zniszczeń i okrucieństw spowodowanych przez siły rosyjskie.

Blinken powiedział, że oczekuje, że sekretarz generalny ONZ wyśle ​​„silne i jasne przesłanie do Władimira Putina o konieczności zakończenia tej wojny już teraz”.

Niektórzy Europejczycy przewidują sytuację patową, po której nastąpią negocjacje latem i porozumienie jesienią, przed następną zimą.

Wielu ekspertów dostrzega echa „wojny zimowej” z lat 1939-1940, kiedy Finlandia przez wiele miesięcy dzielnie walczyła ze Związkiem Radzieckim, ale w końcu musiała oddać swoje terytorium i przez dziesięciolecia po II wojnie światowej musiała zachowywać niespokojną neutralność.

Myślałem, że wojna zimowa to najlepsze, co mogła osiągnąć Ukraina. Teraz myślę, że to najlepsze, co Rosja może osiągnąć” – mówi Dan Fried z Atlantic Council, think tanku w Waszyngtonie.

Inny możliwy scenariusz: klęska Imperium Rosyjskiego z rąk Japończyków w 1905 r. ” Mówi, że gdyby doszło do rozbioru, to raczej nie będzie to stabilny pokój, ale najprawdopodobniej niebezpieczny rozejm zbrojny.

© 2022 The Economist Newspaper Limited. Wszelkie prawa zastrzeżone. Z The Economist, opublikowane na licencji. Oryginalny artykuł można znaleźć na www.ekonomista.com