Tajlandzka partia opozycyjna świętuje niespodziewane zwycięstwo w wyborach

Tajlandzcy wyborcy wydali oszałamiające orzeczenie na korzyść partii opozycyjnej wzywającej do radykalnej reformy instytucji kraju.

Wstępne wyniki pokazują, że Move Forward przekroczył wszelkie oczekiwania i zdobędzie 151 z 500 miejsc w Izbie Reprezentantów.

Ma teraz 10 miejsc przewagi nad faworytem Pheu Thai, na czele którego stoi córka byłego premiera Thaksina Shinawatry.

Analitycy opisują to jako polityczne trzęsienie ziemi, które oznacza poważną zmianę opinii publicznej.

Jest to również wyraźne odrzucenie dwóch partii wojskowych w obecnym rządzie oraz premiera Prayutha Chan-ocha, który przewodził zamachowi stanu, który obalił wybrany rząd w 2014 roku. Rządząca koalicja zdobyła zaledwie 15 procent mandatów.

„Większość głosów odzwierciedla potrzebę ucieczki od reżimu Prayut i pragnienie zmian” – mówi Prajak Kongkirati, profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Thammasat. „To pokazuje, że ludzie wierzą w żądanie zmiany – o wiele bardziej, niż oczekiwano”.

Tajskie media społecznościowe są już zalane wiadomościami o zwycięstwie od zwolenników Move Forward, którzy nazywają siebie Organic Observers, opisując zwycięstwo partii jako „wiatr zmian” i „świt nowej ery”.

„Te wybory pokazują, że minęły tylko cztery lata, ale myślenie ludzi bardzo się zmieniło, czy to w establishmentu, czy w obozie prodemokratycznym” – czytamy na Twitterze, dodając, że „demokracji nie można uważać za pewnik”.

„Jeśli nie dostosują się do myślenia i wymagań, mogą naprawdę stracić grunt”.

Lider Move Forward, 42-letni absolwent Harvardu, Peta Limjaronrat, napisał na Twitterze, że jest „gotowy”, by zostać 30. premierem kraju. „Mamy te same marzenia i nadzieje. Wspólnie wierzymy, że nasza ukochana Tajlandia może być lepsza, a zmiany są możliwe, jeśli zaczniemy nad nią pracować już dziś” – napisał.

Było nie do pomyślenia, żeby Move Forward, partia opowiadająca się za gruntownymi zmianami biurokracji Tajlandii, jej gospodarki, roli wojska, a nawet praw chroniących monarchię, zdobyła więcej mandatów i głosów niż którykolwiek z jej rywali.

Kandydat Partii Pheu Thai na premiera Paetongtarn Shinawatra, najmłodsza córka i córka byłych premierów Tajlandii Thaksina Shinawatry i Yinglucka Shinawatry.
zdjęcie: Francja Agencja prasowa

To nie przypadek, że te same kwestie pobudziły ruch protestacyjny kierowany przez studentów przez wiele miesięcy w 2020 roku. Niektórzy kandydaci Move Forward byli liderami ruchu. I podobnie jak protesty w 2020 r., młodzi i zmotywowani wyborcy, z których wielu jest zwolennikami ruchu naprzód, odegrali ogromną rolę w wyniku wyborów.

Trudno było nie zauważyć poparcia młodej partii w tygodniach poprzedzających wybory. W tajlandzkich mediach społecznościowych eksplodowała nowa fala memów — ludzie stawiają duże kroki lub skaczą w pozornym ukłonie w stronę tajskiej nazwy Move Forward.

Zostało to pokazane w prawdziwym życiu w kabinach wyborczych w niedzielę, gdy ludzie podejmowali gigantyczne, przesadzone kroki, aby okazać swoje poparcie. Tylko w ten sposób można było wskazać, w którą stronę się opowiadają, ponieważ ordynacja wyborcza nie pozwala wyborcom na jawne deklarowanie swoich preferencji. Inni nosili jaskrawopomarańczowe T-shirty, klapki i trampki – kolor wybrany przez partię do kampanii.

Kandydaci Move Forward mieli mniej zasobów niż ich konkurenci i musieli polegać na mediach społecznościowych, a czasem nawet na przestarzałej technologii, takiej jak rowery, aby przekazać swój przekaz. Pomogło to sprawić, że ich wizja wydawała się znacznie jaśniejsza niż w przypadku innych partii.

Ruch Naprzód wykluczył jakikolwiek sojusz z partiami powiązanymi z wojskowym zamachem stanu z 2014 r., którego początkowo unikał jego reformistyczny rywal Pheu Thai. Partia była również nowa i odważna, aw poprzednim parlamencie była znana z zajmowania pryncypialnych stanowisk.

Skorzystał również z tego, co wydaje się być powszechnym pragnieniem zmian. Wyborcy poniżej 26 roku życia nie stanowią dużego bloku w starzejącej się Tajlandii – stanowią zaledwie 14 procent z 52 milionów wyborców – ale ciężko pracowali, aby przekonać starszych wyborców do poparcia Move Forward, aby zapewnić ich pokoleniu lepszą przyszłość.

Najbardziej palącym pytaniem jest to, czy dwie reformistyczne partie będą mogły utworzyć rząd, pomimo mandatu do zmian.

250 senatorów, wszystkich mianowanych w ramach rządu wojskowego kierowanego przez obecnego premiera Prayutha, może wziąć udział w głosowaniu w parlamencie nad następną administracją. Daje im to możliwość zablokowania koalicji Move Forward i Pheu Thai, mimo że obie partie mają prawie 60 procent mandatów w Izbie Reprezentantów.

Gdyby koalicja Move Forward-Pheu Thai obejmowała trzecią co do wielkości partię, Bhum Jai Thai, z jej 70 mandatami i kilkoma innymi, mogłaby prześcignąć izbę wyższą. Ale istnieje również niebezpieczeństwo, że przegrany blok konserwatywny ucieknie się do manewrów poza parlamentem, aby spróbować odsunąć reformistów od władzy.

Przewrót wojskowy jest mało prawdopodobny, ale możliwe jest kolejne orzeczenie sądu, które zdyskwalifikowałoby ruch Move Forward z przyczyn technicznych, tak jak stało się to z jego poprzednikiem Future Forward w 2020 roku.

Inną kwestią jest to, jak daleko on i Pheu Thai, których stosunki w ostatnim parlamencie były czasami zaciekłe, mogą ze sobą współpracować. I chociaż lider Move Forward, PETA, jest przebiegłym parlamentarzystą, nie został jeszcze przetestowany w trudniejszej sztuce trzymania się razem i utrzymywania sojuszu.

A Pheu Thai musi pogodzić się z rozczarowaniem jej nadziei na awans na szczyt, odniesienie nawet miażdżącego zwycięstwa i pokonanie ich.

Stracił płaszcz bycia orędownikiem tych, którzy sprzeciwiają się wspieranym przez wojsko konserwatywnym rządom idącym naprzód, powszechnie postrzeganym jako nowicjusz. Musi się już przyzwyczaić, że jest równorzędnym, a nawet młodszym partnerem w koalicji – to nieznane doświadczenie dla Pheu Thai i jej przywódców.

– BBC