Phoebe Newman Ogień i furia narodzin gwiazdy zostały uchwycone na oszałamiającym nowym zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a.
Około 400 do 600 lat świetlnych w południowej konstelacji kameleonDuża grupa chmur zamieniających się w gwiazdy. Nazywa się to kompleksem kameleona; Jest pełen bardzo młodych, nowo powstałych Gwiazdy T Tauri.
Jeśli przyjrzysz się uważnie odpowiednimi narzędziami, możesz również zobaczyć gwiazdy, które są w trakcie formowania, znane jako protogwiazdy. Przedmiotem nowego zdjęcia z Hubble’a jest jeden z takich obrazów, nazwany J1672835.29-763111.64, osadzony w mgławicy refleksyjnej IC 2631 (jest to mgławica, która świeci odbitym światłem gwiazd; IC 2631 jest oświetlona przez gwiazdę o nazwie HD 97300).
Gwiazdy tworzą się w gęstych, zimnych obłokach międzygwiazdowego gazu molekularnego. Ten gaz nie jest równomiernie rozprowadzany; Gęste grudki mogą się łączyć w wyniku procesów, takich jak lokalne wiatry gwiazdowe, które spychają gaz. Gdy gęstość jest wystarczająco wysoka, masy te mogą zapaść się pod wpływem własnej grawitacji, tworząc obracającą się protogwiazdę.
(NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, T-Meggith / U Toledo, K Staplefeldt / JPL, Gladys Cooper / NASA / CUA)
Powyżej: szczegółowe zbliżenie pRotostar J1672835.29-763111.64.
Gdy protogwiazda się obraca, materiał w chmurze wokół ciała tworzy dysk. Ten dysk materii łączy się z tworzącą się gwiazdą, przyciągany przez swoją wzmocnioną grawitację, która rośnie wraz ze wzrostem masy protogwiazdy.
Gdy protogwiazda rośnie, zaczyna wytwarzać silne wiatry gwiazdowe, a materiał, który wpada na protogwiazdę, zaczyna oddziaływać z jej polami magnetycznymi i przepływa wzdłuż linii pola magnetycznego do biegunów, gdzie jest wypychany w przestrzeń w postaci potężne dysze plazmowe.
Wiatry i dżety są znane jako reakcje gwiezdne i pomagają wydmuchać materię wokół protogwiazdy, spowalniając jej wzrost i ostatecznie odcinając ją. Kiedy gwiazda nabierze masy wystarczającej do wytworzenia wystarczającej ilości ciepła i ciśnienia w jądrze, fuzja nuklearna Zacznie się – et voila, twoja gwiazda jest teraz w sekwencji głównej.
Jakikolwiek gaz i pył pozostaną na dysku, uformują inne ciała, takie jak planety, asteroidy i komety. Dlatego planety Układu Słonecznego i asteroida Pas jest ułożony dość na płaskiej płaszczyźnie.
(NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, T-Meggith / U Toledo, K Staplefeldt / JPL, Gladys Cooper / NASA / CUA)
nad: J1672835.29-763111.64 obok mgławicy refleksyjnej IC 2631.
Protostar J1672835.29-763111.64 nie został jeszcze w pełni osiągnięty. Otaczający go obszar jest nadal zakurzony, co oznacza, że nie został jeszcze usunięty z otaczającego materiału.
Normalnie nie bylibyśmy w stanie zobaczyć protogwiazdy świecącej w całym tym pyle, ale fale podczerwone mogą przeniknąć przez obłok, co oznacza, że Instrument Podczerwony Hubble’a może je zobaczyć.
Protogwiazdę zaobserwowano w ramach przeglądu obejmującego 312 takich obiektów, przesłoniętych przez gęste obłoki molekularne. Formowanie się gwiazd jest stosunkowo długim procesem w ludzkiej skali czasu i trwa miliony lat, co oznacza, że prawdopodobnie nie będziemy w stanie zobaczyć tego od początku do końca.
Możemy dowiedzieć się o nich więcej, identyfikując jak najwięcej protogwiazd i uzyskując jak najwięcej informacji o nich. Następnie sprytni astronomowie badają ten proces, wykorzystując te gwiazdy do stworzenia osi czasu formowania się gwiazd, szczegółowo badając każdy z etapów.
Tak więc J1672835.29-763111.64 jest czymś więcej niż tylko migawką niesamowitego zjawiska. Dołączy do innych protogwiazd w przeglądzie Hubble’a, aby pomóc zbudować bardziej wszechstronny i szczegółowy model tego, jak rozwija się niesamowity proces powstawania gwiazd.
