The All Blacks zwracają trzech Willa Jordana, Leicester Fainga’anuku i Emoni Narawa.

analiza: Historia finału Super Rugby z perspektywy All Blacks to występ Chiefs No 14 Emoni Narawa.

Historia Sama Cane’a, który nie pojawił się po zakończeniu gry, dobiegnie końca. Kilkudniowa odległość od decydującego meczu powinna pozwolić kapitanowi All Blacks podejść do finału z chłodniejszą głową, niż zrobiłby to bezpośrednio po nim.

Mam nadzieję, że sędzia w pełni przywróci Bena O’Keeffe i weźmie odpowiedzialność za niezdyscyplinowane zachowanie prezydenta. Ale nadal jest kapitanem All Blacks.

Jednak błyskotliwość Narawy w miniony weekend powinna dać selektorom All Blacks impuls, którego potrzebują, aby w końcu pozwolić Willowi Jordanowi przebić się w koszulce z numerem 15, wraz z kolegą z drużyny Ball, Lesterem Vainganuku w numerze 11 i Narawą w 14. miejscu. .

Czytaj więcej:
* Recenzja sędziego: Dzika passa Bena O’Keefe w finale Pacific Super Rugby
* Razor Crusaders znów są mistrzami po pokonaniu Chiefs w finale Pacific Super Rugby
*Wytwórnia All Blacks: Crusaders wspierają Dallas McLeod to prawdziwy „Thunderbolt”

Jordan grał w rugby tyle samo, co numer 14 drużyny All Blacks, po części dlatego, że był odpowiedzią na problem, który już nie istnieje.

Teraz All Blacks mają dwie oryginalne opcje w koszulce nr 14 – Narawa i zrehabilitowany Mark Telea – i All Blacks nie mogą przemyśleć tej kwestii.

Trójka obrońców wybiera teraz samych siebie i musi walczyć z Beaudenem Barrettem lub Damienem McKenzie o jedno miejsce.

Narawa to wybitny, zrównoważony piłkarz, którego umiejętności doskonale odpowiadają wymaganiom współczesnego skrzydłowego. W rzeczywistości jest lepszy od Jordana na 14. miejscu, więc umieszczenie Jordana na 14. miejscu z Barrettem i McKenziem jako bocznymi obrońcami zmniejszyłoby występy All Blacks o trzy, dwa sposoby.

Narawa powinien wystartować przeciwko Argentynie lub Springboksowi w mistrzostwach rugby, bo pokazał, że na dużej scenie czuje się jak w domu.

Dla Jordana każdy mężczyzna i pies wie, że chce grać jako boczny obrońca, a sama szybkość, z jaką był w stanie wprowadzić obronę Crusaders od czasu jego powrotu, była fenomenalna.

Nie chodzi o to, że koniecznie prowadzi linie lepiej niż inne numery 15, ale robi to z szybkością, która sprawia, że ​​obrońcy mają trudności z dotknięciem ich palcem. Absolutnie nic nie zastąpi takiego przyspieszenia.

Trudno argumentować, że Barrett widzi te same możliwości po niestabilnym sezonie z The Blues.

W wieku 32 lat pozostaje w formie jak zawsze, ale jego wybór będzie oznaczał ostrożne podejście, gdy wszystko mówi All Blacks, aby podążali za duchem czarnych paproci i byli odważni.

All Blacks zostali nagrodzeni w 2015 roku, utrzymując grupę weteranów, ale świat rugby się zmienił i nie można ich skuć przeszłością.

Jordan, Finganuku i Narawa zajmują odpowiednio 25., 23. i 23. miejsce. To jest ich czas. Nowa Zelandia już nigdy nie będzie miała tak ustawionych gwiazd, z całą trójką sprawną, w formie, w odpowiednim wieku i grającą dla tego samego kraju. Nie ma lepszego czasu niż teraźniejszość.