Twarz najstarszego człowieka odkryta po 300 tysiącach lat

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak wyglądali Twoi przodkowie 300 000 lat temu, nie szukaj dalej.

Po raz pierwszy zrekonstruowano twarz najstarszego znanego człowieka, ukazując mężczyznę określanego jako „silnego i spokojnego”.

Został on stworzony przez brazylijskiego eksperta od grafiki Cicero Moraesa, który za pomocą skanu 3D czaszki przywrócił do życia naszego krewnego.

Skamieniałości pochodzą ze szczątków Jebel Irhoud, nazwanego tak od miejsca, w którym został znaleziony w Maroku, i dowodzą, że człowiek, czyli Homo sapiens, wyewoluował 100 000 lat wcześniej, niż sądzono.

Dowodzą także, że nasi przodkowie wyszli poza „kolebkę ludzkości” w Afryce Wschodniej i rozprzestrzenili się po całym kontynencie tysiące lat, zanim sugerowały to wcześniejsze dowody.

Wyjaśniając proces, pan Moraes powiedział: „Najpierw zeskanowałem czaszkę w 3D, korzystając z danych dostarczonych przez naukowców z Instytutu Maxa Plancka.

„Następnie przystąpiłem do przybliżania twarzy, co polega na skrzyżowaniu kilku metod, m.in. zniekształceń anatomicznych.”

Technika ta polegała na narysowaniu trójwymiarowego diagramu czaszki na prototypie czaszki „dawcy”, który opierał się na dorosłym mężczyźnie o niskim wskaźniku masy ciała.

Moraes powiedział, że zdecydował się nadać czaszce męską twarz w oparciu o „silne i męskie” cechy czaszki.

Dodatkowe dane pochodzące od współczesnych ludzi wykorzystano do przewidywania grubości tkanek miękkich oraz prawdopodobnego występu nosa i innych struktur twarzy.

„Ostatnim aspektem jest interpolacja wszystkich tych danych i utworzenie dwóch zestawów obrazów, jednego celu, z bardziej technicznymi elementami, bez włosów i w skali szarości” – powiedział Moraes.

„Drugi jest artystyczny, z pigmentacją skóry i włosów”.

Sama czaszka jest w rzeczywistości złożeniem różnych skamieniałości, odtworzonym w kompletnej formie, a projektant stwierdził, że jest „doskonała i całkowicie spójna, mówiąc anatomicznie”.

Instytut Maxa Plancka, który dostarczył dane z czaszki, stwierdził, że szczątki Jebel Irhud miały „nowocześnie wyglądającą twarz i zęby oraz dużą, ale wyglądającą na starożytną czaszkę”.

Instytut stwierdził, że zmiany genetyczne wpływające na łączność, organizację i rozwój mózgu przekształciły mózg w czaszki, które wszyscy mamy dzisiaj.

Moraes zgodził się i porównał czaszkę Skhul V do czaszki starożytnego Homo sapiens.

„Czaszka z góry Ergud ma pewne cechy zgodne z czaszką neandertalczyka lub Heidelberga [extinct human relatives].

„Bardzo interesujące jest obserwowanie różnic i powiązań między strukturami tych czaszek i twarzy na przestrzeni tysięcy lat”.

Skamieniałości ze stanowiska Jebel Irhoud odkryto początkowo w latach sześćdziesiątych XX wieku i ich wiek oszacowano na około 40 000 lat, zanim naukowcy ponownie odwiedzili to miejsce i nowe techniki wykazały, że kości mają około 300 000 lat.

„Myśleliśmy, że 200 000 lat temu w Afryce Wschodniej istniała kolebka ludzkości” – powiedział wówczas Jean-Jacques Hublin z Instytutu Maxa Plancka.

„W rzeczywistości odkryliśmy, że Homo sapiens rozprzestrzenił się na całym kontynencie afrykańskim już wcześniej, około 300 000 lat temu”.

Odkrycie to przewyższa to, co wcześniej uważano za najstarsze szczątki Homo sapiens znalezione w Omo Kebesh w Etiopii, których wiek sięga 195 000 lat.

Więcej: Coś czai się w Drodze Mlecznej i nie mamy pojęcia, co to jest

Więcej: Znaleziono najstarsze wino świata, ale tak naprawdę nie chcesz go próbować

Więcej: Duży postęp w walce o leczenie i zapobieganie chorobie Parkinsona

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Polityka prywatności I Warunki usługi Postęp.