streszczenie: Naukowcy odkryli, że krótki, wywołany elektrycznie uśmiech może sprawić, że neutralne twarze będą wyglądać na szczęśliwsze, co może pomóc w zrozumieniu percepcji emocjonalnej i potencjalnym leczeniu zaburzeń afektywnych. W badaniu wykorzystano elektryczną stymulację twarzy, technikę inspirowaną twórczością Karola Darwina, w celu wywołania szybkiego, mimowolnego uśmiechu u uczestników.
To nowe podejście pokazało, że nawet przelotny uśmiech może radykalnie zmienić percepcję emocjonalną, co stanowi pierwszy tego rodzaju dowód. Badania te, mające konsekwencje dla dyskusji teoretycznych i zastosowań klinicznych, mogą utorować drogę nowym metodom leczenia takich schorzeń, jak depresja, choroba Parkinsona i autyzm, poprzez usprawnienie rozpoznawania emocji twarzy.
Kluczowe fakty:
- Innowacyjne eksperymentyBadanie wykorzystujące stymulację elektryczną jako pierwsze wykazało, że aktywacja mięśni uśmiechu sprawia, że neutralne twarze wydają się radośniejsze.
- Inspiracja historyczna: Technologia ta stanowi aktualizację metod opracowanych przez Duchenne’a de Boulogne, a w szczególności przez Karola Darwina, ponieważ wykorzystuje kontrolowane prądy elektryczne w celu precyzyjnego stymulowania uśmiechu.
- Potencjalne zastosowania kliniczne: Odkrycia otwierają nowe możliwości leczenia zaburzeń nastroju i schorzeń wpływających na ekspresję emocjonalną, takich jak choroba Parkinsona i autyzm, poprzez lepsze zrozumienie reakcji twarzy w postrzeganiu emocji.
źródło: Uniwersytet w Essex
Nowe badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Essex wykazało, że uśmiechanie się przez ułamek sekundy zwiększa prawdopodobieństwo, że ludzie dostrzegą szczęście na twarzach pozbawionych wyrazu.
Badanie przeprowadzone przez dr Sebastiana Korba z Katedry Psychologii wykazało, że nawet krótki, słaby uśmiech sprawia, że twarze wyglądają pogodniej.
W pionierskim eksperymencie wykorzystano stymulację elektryczną do wywołania uśmiechu i zainspirowano go fotografiami rozsławionymi przez Karola Darwina.
Bezbolesny prąd chwilowo manipuluje mięśniami, wywołując krótki, niekontrolowany uśmiech.
Po raz pierwszy wykazano, że elektryczna stymulacja twarzy wpływa na percepcję emocjonalną.
Dr Korb ma nadzieję, że badania pozwolą odkryć potencjalne metody leczenia depresji lub zaburzeń wpływających na ekspresję, takich jak choroba Parkinsona i autyzm.
„Odkrycie, że napięta, krótka i słaba aktywacja mięśni twarzy może dosłownie stworzyć iluzję szczęścia na neutralnej lub nawet lekko smutnej twarzy, jest przełomowe” – powiedział.
„Jest to istotne dla teoretycznych dyskusji na temat roli reakcji mimicznej w postrzeganiu emocji i ma potencjał do przyszłych zastosowań klinicznych”.
Dr Corp zastosował nowoczesną wersję techniki opracowanej po raz pierwszy w XIX wieku przez francuskiego lekarza Duchenne'a de Boulogne.
Darwin opublikował rysunki prac Duchenne’a w Wyrazie emocji u człowieka i zwierząt, swojej trzeciej ważnej pracy na temat ewolucji.
Jednak napięcie w nowych eksperymentach zostało obniżone, aby zapewnić uczestnikom bezpieczeństwo i lepszą kontrolę uśmiechów.
Korzystając z komputerów, zespół był w stanie kontrolować pojawianie się uśmiechów z dokładnością do milisekund.
W sumie w badaniu Essex, które opublikowano w czasopiśmie Social Cognitive and Affective Neuroscience, wzięło udział 47 osób.
Pokazano im cyfrowe awatary i poproszono o ocenę, czy wyglądają na szczęśliwych, czy smutnych. W połowie prób mięśnie uśmiechające się aktywowały się, gdy pojawiła się twarz.
Okazuje się, że wywołanie słabego uśmiechu przez 500 milisekund wystarczyło, aby wywołać poczucie szczęścia.
Doktor Korb twierdzi, że odkrycia pomagają nam zrozumieć reakcje mimiczne i ma nadzieję rozszerzyć zakres badania.
„Obecnie prowadzimy dalsze badania, aby dokładniej zbadać to zjawisko u zdrowych uczestników” – powiedział.
„Jednak mamy nadzieję zastosować tę technikę w przyszłości do badania rozpoznawania emocji twarzy u osób cierpiących na takie schorzenia, jak choroba Parkinsona, o których wiadomo, że mają zmniejszone automatyczne naśladowanie twarzy i słabe rozpoznawanie emocji twarzy”.
„Ponadto opublikowaliśmy wytyczne umożliwiające innym badaczom bezpieczne rozpoczęcie stosowania elektrycznej stymulacji mięśni twarzy”.
Informacje o badaniach nad przetwarzaniem emocjonalnym
autor: Bena Hulla
źródło: Uniwersytet w Essex
Komunikacja: Ben Hall – Uniwersytet w Essex
zdjęcie: Zdjęcie przypisane Neuroscience News
Oryginalne wyszukiwanie: Zamknięty dostęp.
„Stymulacja jarzma poprzez elektryczną stymulację nerwowo-mięśniową twarzy (fNMES) stymuluje postrzeganie szczęścia w niejednoznacznych wyrazach twarzy i wpływa na neuronalne korelaty przetwarzania twarzy.„Sebastian Korb i in. Neuronauka poznawcza społeczna i emocjonalna
podsumowanie
Stymulacja jarzma poprzez elektryczną stymulację nerwowo-mięśniową twarzy (fNMES) stymuluje postrzeganie szczęścia w niejednoznacznych wyrazach twarzy i wpływa na neuronalne korelaty przetwarzania twarzy.
Rola informacji zwrotnej mimicznej w rozpoznawaniu emocji mimicznych pozostaje kontrowersyjna, częściowo ze względu na ograniczenia obecnych metod manipulowania aktywacją mięśni twarzy, takich jak dobrowolne wykonywanie wyrazu twarzy lub trzymanie długopisu w ustach. Procedury te w rzeczywistości mają ograniczoną kontrolę nad tym, które mięśnie są (dezaktywowane), kiedy i w jakim stopniu.
Aby przezwyciężyć te ograniczenia i zbadać w bardziej kontrolowany sposób, czy rozpoznawanie emocji twarzy jest modulowane przez aktywność mięśni twarzy, zastosowaliśmy sterowaną komputerowo elektryczną stymulację nerwowo-mięśniową twarzy (fNMES). W nagranym wcześniej eksperymencie EEG 47 uczestników oceniło niejednoznaczny wyraz twarzy jako szczęśliwy lub smutny.
W połowie badań wywołano słaby uśmiech za pomocą fNMES podawanego do obustronnego mięśnia jarzmowego większego przez 500 ms. Prawdopodobieństwo zaklasyfikowania niejednoznacznych wyrazów twarzy jako szczęśliwych znacznie wzrosło za pomocą fNMES, co pokazano w mieszanych modelach częstościowych i liniowych Bayesa. Ponadto fNMES zmniejszył amplitudę P1, N170 i LPP.
Wyniki te sugerują, że sprzężenie zwrotne twarzy wywołane fNMES może wpływać na rozpoznawanie emocji twarzy i modyfikować neuronalne korelaty przetwarzania twarzy. Doszliśmy do wniosku, że fNMES ma potencjał jako narzędzie do badania skutków reakcji twarzy.
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”
