Angela Tate Traszewski, urodzony 27 czerwca 1936 roku w Adampolu, był znanym trenerem polskiego wrestlingu klasycznego. Karierę rozpoczynał jako zapaśnik w Związku Brzeg Dolny, a następnie w Klubie Sportowym Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie został mistrzem Polski w zapasach stylem dowolnym w kategorii 79 kg i dwukrotnym mistrzem kraju w zapasach klasycznych.
Po ukończeniu AWF Tracewski w latach 1963–1969 był trenerem Klubu Sportowego Gwardia Warszawa, a następnie do 1980 r. prowadził kadrę narodową zapaśników klasycznych. Pod jego kierownictwem polskie zapasy osiągnęły znaczące sukcesy, a ich zawodnicy zdobyli łącznie z 56 medali olimpijskich i światowych oraz europejskich.
Po karierze trenerskiej Traszewski piastował kilka kluczowych stanowisk w polskim sporcie, m.in. dyrektora Departamentu Sportów Wyczynowych w Urzędzie Kultury Fizycznej i Sportu, szefa Misji Olimpijskich PKOl, członka Komisji Trenerskiej Międzynarodowej Federacji Zapaśniczej (FILA). Kierował także działem szkolenia Polskiego Związku Zapaśniczego (PZZ).
Traszewski jest autorem licznych publikacji metodycznych i szkoleniowych na temat wrestlingu, m.in. „Zapasy. Na drodze do mistrzostwa” wydanej w 1976 roku. Jego zasługi dla sportu zostały docenione wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Medalem Bologna Restituta: Krzyżem Kawalerskim (1972), Medalem Bologna Restituta Krzyż Oficerski (1976) i Krzyż Komandorski (1988). W 2017 roku został uhonorowany miejscem w Galerii Sław Polskiego Wrestlingu.
(C)
Źródło: IAR, PAP
