Warianty podobne do delta COVID-19 mogą zwiększać dotkliwość epidemii

a SARS-CoV-2 Zgodnie z modelem matematycznym wariant z cechami podobnymi do cech wariantu delta — ulepszona przenośność i zdolność do zarażania osób z wcześniejszą infekcją/szczepieniem — spowoduje cięższą pandemię z większą liczbą infekcji i infekcji/nadkażenia niż warianty z jedną z tych samych cech badacze w Harvard TH Chan School of Public Health.

Ich praca, która została opublikowana online 19 listopada 2021 r. w czasopiśmie cela więzienna, może pomóc naukowcom i urzędnikom ds. zdrowia publicznego w interpretacji znaczenia nowych i istniejących zmiennych oraz w projektowaniu reakcji zdrowia publicznego dostosowanych do różnych scenariuszy w oparciu o charakterystykę zmiennej.

powiedziała Mary Bushman, współautorka papieru komórkowego i pracownik naukowy z tytułem doktora na wydziale epidemiologii w Harvard Chan School. „Nasze odkrycia sugerują, że może to być coś więcej niż tylko żółta flaga – to nie jest sam w sobie ogromny problem. Ale w połączeniu z lepszą przepuszczalnością może to być naprawdę duży problem”.

W miarę postępu pandemii COVID pojawiły się pierwotne warianty SARS-CoV-2 typu dzikiego. Niektóre szybko stały się dominującym szczepem i wzrosła liczba infekcji, jak warianty alfa i delta, podczas gdy inne, jak beta, nie zdołały opanować lub znacząco wpłynąć na przebieg epidemii. Aby zrozumieć wpływ, jaki poszczególne czynniki mogą mieć na pandemię, Bushman stworzył model, który symuluje, w jaki sposób epidemie napędzane hipotetycznymi zmiennymi wpływają na populacje przy użyciu różnych kombinacji ukrywania się z dystansem fizycznym i szczepieniami.

Analiza symulowała pandemię SARS-CoV-2 z wieloma różnymi hipotetycznymi zmiennymi, w tym kombinacjami dwóch cech: ulepszona przenośność, podobna do wariantu alfa; częściowa ucieczka immunologiczna, podobna do wariantu beta; Zwiększona przenośność z częściową ucieczką immunologiczną, podobnie jak w wariancie delta; oraz zmienną bez żadnego atrybutu. W analizie uwzględniono również, w jaki sposób pewne zmienne, takie jak maskowanie/fizyczny dystans czy szczepienia, mogą wpływać na przebieg pandemii. Dla każdego ze scenariuszy naukowcy przeanalizowali całkowitą liczbę infekcji, a także liczbę/procent infekcji, którym udało się zapobiec dzięki szczepieniu.

Bushman i ich zespół ustalili, że wariant o ulepszonej zdolności przenoszenia byłby prawdopodobnie bardziej niebezpieczny niż wariant, który mógłby częściowo wymykać się układowi odpornościowemu. Jednak wariant, który zawiera obie cechy, może powodować więcej infekcji, nadkażenia i nadkażenia niż wariant, który zawiera tylko jedną z tych dwóch cech.

Zgodnie z modelem oczekuje się, że szczepienie będzie również bardzo korzystne w przypadku wariantów delta-podobnych, ponieważ szczepionki zapobiegną większej liczbie przypadków, w których może powodować bardziej zakaźny wirus, a łagodniejszy charakter nadkażenia powinien znacznie zmniejszyć ogólny wskaźnik śmiertelności.

„To naprawdę ważne, aby ludzie zdali sobie sprawę, że zmienne, takie jak delta, sprawiają, że wyższy poziom szczepień jest ważniejszy” – powiedział Bill Hanage, profesor epidemiologii i współautor papieru komórkowego. „Nawet jeśli nie możemy wyeliminować wirusa, możemy mieć pewność, że ludzie zmierzą się z nim za pomocą najlepszych preparatów, a bardziej zakaźny wirus oznacza, że ​​w przypadku braku szczepień będzie więcej infekcji, więc więcej osób z tego skorzysta”.

Inni współautorzy Harvard Chan School of Study to Rebecca Kahn, Bradford Taylor i Marc Lipsitch.

Badania te były wspierane przez Narodowy Instytut Alergii i Chorób Zakaźnych Narodowego Instytutu Zdrowia (R01AI128344), amerykański Narodowy Instytut Raka SeroNet (U01CA261277) oraz amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (200-2016-91779).

Odniesienie: „Wpływ na populację wariantów SARS-CoV-2 ze zwiększoną przenośnością i/lub częściową ucieczką immunologiczną” autorstwa Mary Bushman, Rebecca Kahn i Bradford B. cela więzienna.
DOI: 10.1016 / j.cell.2021.11.026