Percat zwyciężył na pierwszym etapie wyścigu Super Sprint na Tasmanii, liczącym 55 okrążeń, nieco ponad pół sekundy nad Chazem Mostertem, który szybko ukończył wyścig.
Brock Finney, Cam Waters i Brody Kostecki uzupełnili pierwszą piątkę, a Cam Hill dopisał do Dnia Książki MSR na szóstym miejscu.
Finney, który opiekował się pole position, był w stanie utrzymać przewagę od początku i prowadzić Wattsa w pierwszych zakrętach, pomimo lekkiego kontaktu obu samochodów.
Tymczasem czwarty na pozycji Bearkat wyprzedził Kosteckiego i zajął trzecie miejsce, po czym pozostał w tyle za obydwoma liderami.
W pewnym momencie Vinny miał ponad sekundę przewagi, ale w końcu napotkał na swojej drodze przeszkodę w postaci grupy samochodów, które już się zatrzymały.
Watters dogonił Finneya i niespodziewanie zjechał do pit stopu na 27. okrążeniu, co wydawało się geniuszem i pozwoliło mu wygrać wyścig.
Jednak Finney zatrzymał się po jednym okrążeniu i wyprzedził Wattersa, zanim Bearcat zatrzymał się następnym razem i wyprzedził ich obu.
Następnie Bearkat przetrwał początkowy atak Finneya, po czym objął wygodne prowadzenie po upadku Wattersa.
Szybkim zawodnikiem na końcowych etapach był Mostert, który zjechał na to samo okrążenie co Finney, ale zamiast zwykłych dwóch użył trzech nowych opon.
Pomogło mu to wyprzedzić Wattersa i zbliżyć się do Finneya, zajmując drugie miejsce na nieco ponad pięć okrążeń przed końcem.
Jednak kierowca Andretti United z Wakinshawa nie miał dość, aby wyprzedzić byłego kolegę z zespołu Bearkata, który przyczynił się do jego pamiętnego zwycięstwa w marcu na Albert Park.
„Nie sądzę, żeby ktokolwiek mógł powiedzieć, że mieliśmy szczęście, że ludzie strzelali włóczniami lub czymś w tym rodzaju” – oznajmił triumfalnie Perkat.
„Samochód Bendixa stoi na torach, odkąd wypuściliśmy ciężarówkę. Prowadzenie samochodu to przyjemność. Nie mogę podziękować Mattowi (Stone), (Jackowi) Belottiemu i wszystkim, którzy (wystarczająco) jeździli moim samochodem.
„Wiara jest, a kiedy masz wiarę, wszystko idzie dobrze. To był trochę odrzutowiec. Oczywiście Chaz jechał na trzech oponach mniej, ale czułem, że mogę kontrolować wyścig”.
Lider mistrzostw Will Brown zaoszczędził cenne punkty, zajmując siódme miejsce, po starcie z 14. pozycji z powodu czerwonej flagi w kwalifikacjach.
Brownowi trudno było uzyskać przewagę na wczesnych etapach, ale podczas sesji w pit stopie przez chwilę prowadził.
Tim Slade, David Reynolds i Bryce Fulwood zajęli na mecie miejsca od 8. do 10. w wyścigu, który w połowie wyścigu był bardzo trudny.
Kontynuowano ciężki weekend dla Dick Johnson Racing, a Anton De Pasquale walczył o ukończenie wyścigu na 13. miejscu, a Will Davison po starcie z ostatniego miejsca tracił dwa miejsca.
Richie Stanaway i Matt Payne z Grove Racing zajmowali 16. i 17. miejsce, przy czym ten ostatni startował z tyłu, a jego samochód wpadł w półskręt na pierwszym okrążeniu po kontakcie z Davisonem.
Zespół Supercars powróci na tor w niedzielę, aby powtórzyć rundę treningową i kwalifikacyjną oraz wyścig składający się z 55 okrążeń.
Wyniki: NED Whiskey Tasmania SuperSprint (wyścig 17)
„Dożywotni biegacz. Pionier piwa. Guru micasica. Specjalny w popkulturze w ogóle”.
