Wojna Hamasu w Izraelu: nieregularne posiłki, siedzenia zamiast łóżek. Gdy zakładnicy wracają do Izraela, zaczynają wychodzić na jaw szczegóły ich niewoli

Plastikowe krzesła jako łóżko. Posiłki z chleba i ryżu. Godzinami czekałam na łazienkę. Gdy zakładnicy wrócili do Izraela po siedmiu tygodniach niewoli Hamasu, zaczęły napływać informacje o warunkach ich przetrzymywania.

58 zakładników uwolnionych na mocy porozumienia o zawieszeniu broni w ciągu ostatnich trzech dni pozostało w dużej mierze poza zasięgiem opinii publicznej, a większość nadal przebywa w szpitalach w całym kraju.

Prawie dwa miesiące po tym, jak bojownicy Hamasu wciągnęli ich do Gazy podczas krwawego transgranicznego ataku na Izrael, w którym zginęło 1200 osób, większość uwolnionych zakładników wydaje się być w stabilnym stanie fizycznym.

Informacje o okolicznościach ich niewoli zostały ściśle cenzurowane, ale członkowie rodzin uwolnionych zakładników zaczęli dzielić się szczegółami o doświadczeniach swoich bliskich.

Merav Raviv, którego trzech krewnych zostało w piątek uwolnionych przez Hamas, powiedział, że nie otrzymywali regularnego jedzenia i jedli głównie ryż i chleb. Powiedziała, że ​​jej kuzynka oraz ciocia Keren i Ruth Maunder schudły około siedmiu kilogramów (15 funtów) w zaledwie 50 dni.

Raviv powiedziała, że ​​słyszała od zwolnionych członków rodziny, że spali na rzędach krzeseł zgrupowanych razem w pokoju przypominającym recepcję. Powiedzieli, że czasami muszą czekać godzinami, zanim pójdą do łazienki.

Adva Adar, 85-letnia wnuczka zakładniczki Yaffy Adar, powiedziała, że ​​jej babcia również schudła.

„Liczyła dni swojej niewoli” – powiedział Adar. „Wróciła i powiedziała: «Wiem, że byłam tam przez 50 dni»”.

Adar powiedziała, że ​​jej babcia została wzięta do niewoli i była przekonana, że ​​członkowie jej rodziny nie żyją, ale odkryła, że ​​przeżyli. Jednak jej uwolnienie miało słodko-gorzki charakter: odkryła również, że bojownicy zniszczyli jej dom.

„W przypadku 85-letniej kobiety zwykle masz dom, w którym wychowywałaś dzieci, masz swoje wspomnienia, masz albumy ze zdjęciami, masz swoje ubrania” – powiedziała Adar. „Ona nie ma nic, a na starość musi zacząć od nowa. Wspomniała, że ​​jest to dla niej trudne.”

Według ministerstwa zdrowia na terytorium kontrolowanym przez Hamas w ciągu 50 dni od wzięcia zakładników Izrael zdewastował Strefę Gazy atakiem naziemnym i powietrznym, w wyniku którego zginęło co najmniej 13 300 Palestyńczyków. W ramach obecnego czterodniowego zawieszenia broni Hamas zgodził się uwolnić łącznie 50 izraelskich zakładników w zamian za uwolnienie przez Izrael 150 palestyńskich więźniów bezpieczeństwa i zwiększenie pomocy dla zdewastowanego Strefy.

Zwolniono także osiemnastu obcokrajowców, w większości Tajlandczyków.

Kolejnych 11 zakładników ma zostać uwolnionych w poniedziałek, ostatniego dnia zawieszenia broni, co pozostawi około 180 zakładników w Strefie Gazy. Władze izraelskie oświadczyły, że są gotowe przedłużyć rozejm o jeden dzień na każdych 10 zakładników uwolnionych przez Hamas.

Najpełniejszy jak dotąd obraz życia w niewoli Hamasu tworzy 85-letni Yocheved Lipschitz, zakładnik uwolniony przed obecnym zawieszeniem broni. Po uwolnieniu Lipschitz powiedziała, że ​​była przetrzymywana w tunelach rozciągających się pod Gazą „jak pajęczyna”. Powiedziała, że ​​jej porywacze „powiedzieli nam, że są ludźmi, którzy wierzą w Koran i nie zrobią nam krzywdy”.

Lifshitz powiedział, że więźniowie są dobrze traktowani i otrzymują opiekę medyczną, w tym leki. Powiedziała, że ​​strażnicy utrzymywali to miejsce w czystości. Powiedziała, że ​​zakładnicy otrzymywali jeden posiłek dziennie składający się z sera, ogórka i pity, dodając, że porywacze jedli to samo.

Wstępne informacje wskazywały, że pod ziemią przetrzymywani są także niedawno uwolnieni zakładnicy. Eyal Nouri, 72-letni bratanek Adiny Moshe, który został zwolniony w piątek, powiedział, że jego ciotka „musiała przyzwyczaić się do światła słonecznego”, ponieważ od tygodni przebywała w ciemności.

„To było w całkowitej ciemności” – powiedział Nouri. „Szła ze spuszczonymi oczami, bo była w tunelu. Nie była przyzwyczajona do światła dziennego. W niewoli została odcięta od całego świata zewnętrznego.”

Nouri powiedziała, że ​​Moshe do ostatniej chwili nie wiedział, że zostanie zwolniona.

„Dopóki nie zobaczyła czerwonego krzyża” – powiedział. „W tym momencie zdałem sobie sprawę, że te siedem przerażających tygodni dobiegło końca”.

Dowiedziała się, że jej mąż został zamordowany przez bandytów, a rodzina jej syna cudem ocalała.

Lekarze ostrzegali przed poważnymi skutkami psychicznymi, jakie występują w niewoli. Izrael zapewnił zwolnionym poradnictwo i inne formy wsparcia.

Jednak większość uwolnionych zakładników wydaje się być w dobrej kondycji fizycznej, może normalnie chodzić i mówić.

Ale co najmniej dwie osoby wymagały poważniejszej pomocy lekarskiej. Jeden z uwolnionych w niedzielę zakładników, 84-letnia Alma Abraham, w stanie zagrażającym życiu został zabrany do izraelskiego Centrum Medycznego Soroka w południowej części miasta Beer-Szeba.

Dyrektor szpitala powiedział, że cierpiała na istniejącą wcześniej chorobę, która nie była właściwie leczona w niewoli. Na nagraniu wideo opublikowanym w sobotę przez Hamas inny młody zakładnik stał o kulach. Dziewczyna skrzywiła się na widok porywaczy, gdy wsiadła do samochodu Czerwonego Krzyża i wyciągnęła ją z oblężonego jeepa.

Yair Rotem, którego 12-letnia siostrzenica Hila Rotem Shoshani została w niedzielę wypuszczona na wolność, powiedział, że musi jej stale przypominać, że nie musi szeptać.

„Zawsze mówili im, żeby szeptali i zachowywali się cicho, więc teraz powtarzam jej, że może podnieść głos” – powiedziała Rotem. Dodał, że Hila, która w poniedziałek będzie obchodzić swoje 13. urodziny, podczas swojej pierwszej nocy w Izraelu dobrze spała i miała apetyt.

Ohad Monder, 9-letni siostrzeniec Raviva, wkrótce po wyjściu na wolność był otoczony przez przyjaciół, gdy miesiąc później w skrzydle szpitalnym świętowali jego dziewiąte urodziny, jedząc lody i pizzę.

Przyjaciel Ohada, Eitan Vilcek, powiedział izraelskiemu Channel 13, że jego przyjaciel był „silny emocjonalnie” i faktycznie był w stanie odpowiedzieć na ich pytania dotyczące tego, co jadł i co działo się z nim w niewoli. Przyjaciele Ohada nie chcieli jednak ujawniać szczegółów, twierdząc, że chcą uszanować jego prywatność.

Nauczyciele wyeliminowali Mondera z obowiązków domowych, ale przyjaciele pomogą mu nadrobić zaległości w szkole, powiedział Vilcek.

Powiedział, że Ohad nadal był w stanie ułożyć kostkę Rubika w mniej niż minutę.