Wybory na północy Tour | Wiadomości, sport, praca

Twój przywilej staje się zwiotczały, jeśli z niego nie korzystasz!

Korzystam z mojej franczyzy przy każdej nadarzającej się okazji.

Zawsze chodzę na głosowanie osobiście w dniu wyborów, bo inspirują mnie lokale wyborcze. Zawsze tak robili, odkąd moja mama co dwa lata zabierała mnie ze sobą w Super wtorek, żeby oddać głos. Mam żywe wspomnienia poczucia rytuału w sali gimnastycznej szkoły podstawowej, w której głosowałem. Brakuje mi starych kabin wyborczych z automatycznymi żaluzjami i ciężkimi przełącznikami przy nazwiskach kandydatów. Ponadto brakuje mi ogólnokrajowego konsensusu, że maszyny do głosowania i wszystkie osoby zaangażowane w ten proces zasługują na nasze pełne zaufanie.

Nie więcej! Atmosfera w dniu wyborów 2022 nie przypominała żadnej innej atmosfery w naszym życiu. Został oskarżony o wstępny spór, zarówno prawny, jak i materialny.

Rankiem 8 listopada The New York Times zamieścił artykuł zaczerpnięty z Michigan, który szczegółowo opisuje wysiłki sieci prawicowych organizacji aktywistów, mające na celu zakwestionowanie każdego aspektu procesu wyborczego w tym stanie. Wyzwania będą miały formę sporu sądowego, który ma na celu anulowanie kart do głosowania nieobecnych i obserwatorów sondaży, którzy dosłownie spoglądają przez ramię wyborcom i ankieterom na początkowym etapie wdrażania.

Czy stanie się to w hrabstwie Alcona, miejscu, które definiuje pojęcie „Up North”?

Postanowiłem zobaczyć na własne oczy, odwiedzając niektóre gminy, w których odbywają się wybory.

Moja ankieta nie może być wyczerpująca. W hrabstwie Alcona, większym niż Rhode Island, znajduje się jedenaście miast, ale zamieszkuje je nieco ponad 10 000 osób. Mam ich sześć.

Moim pierwszym przystankiem był Harrisville Township Hall, mój punkt wyborczy. Nieprzerwany strumień obywateli krążył po przytulnej przestrzeni, gdy kończyli pięcioetapowy proces składania wniosku, sprawdzania, wypełniania karty do głosowania, składania wniosku w celu usunięcia zakładki i wprowadzania jej do maszyny liczącej.

Ankieterki wydawały się być w dobrym humorze, a niektórzy z nich tylko zdenerwowali w ten sposób swoją ciężarną koleżankę, która spodziewała się tego znieść.

W Harrisville Township Hall nie ma zbyt wiele miejsca do pracy, ale pracownicy odłożyli z przodu sekcję sześciu składanych krzeseł i nazwali je „OBSERWATORAMI POLICJI”. Krzesła były puste, tak jak w dniu prawyborów. To było ostatnie miejsce, w którym widziałem miejsce przeznaczone do głosowania na sępy.

Na drodze prowadzącej bezpośrednio do ratusza w Haynes kierowca wysiada przy ulicy Poor Farm Road. „Going Down Poor Farm Road” może być tytułem piosenki Woody’ego Guthrie. To także podsumowanie nastrojów wyborców w tym nadętym roku.

Ratusz Heinz jest mały! Powstała w 1927 roku jako jednoizbowa szkoła specjalizująca się w przyjmowaniu dzieci polskich emigrantów w odległej społeczności rolniczej. Skompresowany dla przestrzeni i trochę senny. Było to jedyne miejsce, w którym moje przybycie przyciągnęło uwagę i powitanie wszystkich. Musiałam jasno powiedzieć, że już głosowałam i że teraz zwiedzam ratusze. („Racja… miłego dnia!”)

Szedłem dalej ulicą Poor Farm Road (nie słyszysz Woody’ego śpiewającego w uszach i grającego na swojej faszystowskiej zabójczej gitarze?) do US-23, gdzie ratusz Alcona Township dzieli dużo miejsca z ochotniczą strażą pożarną. Skakał! Wyborcy weszli przez drzwi „tylko wejściowe” do zatłoczonego kojca, gdzie wypełniali wnioski, a następnie rozproszyli się między zapasowymi lokalami wyborczymi, po czym wyszli przez drzwi z napisem „tylko wyjście”.

Ratusz Kaledonii dzieli świerkową chatę Quonseta z weteranami wojen zagranicznych. Było też tak tłoczno, jak tylko było to możliwe, a samochody ścigały się po miejscach parkingowych.

W Mikado, mieście nazwanym na cześć operetki Gilberta i Sullivana, wyborcy udają się do Centrum Obywatelskiego, które służy jako ratusz, filia biblioteki i sala do gry w bingo. Przy dużej powierzchni szybkie tempo mieszkańców przechodziło przez ruchy płynnie. Był rząd czterech niedopasowanych pustych krzeseł, które byłyby przeznaczone dla obserwatorów sondażowych, ale żaden znak na to nie wskazuje.

Greenbush ma enklawę budynków mieszczących straż pożarną po jednej stronie ulicy, a po drugiej jednoizbową szkołę z 1870 r., przylegającą do ratusza miejskiego w Greenbush. Jego wnętrze przypominało stary kościół, dotyczyło to również niektórych innych lokali wyborczych. Są to przecież świeckie miejsca kultu demokracji.

Grupa wyborców stłoczyła się w Ratuszu Greenbush, tworząc miłą atmosferę, którą w zeszły wtorek zastałem wszędzie, gdzie byłem w hrabstwie Acona.

Moje doświadczenia z dnia wyborów uchwyciły ważny aspekt miejsca zwanego Na północy: żadnego dramatu.