Wyczerpana para Dunedin walczy o niedokończony, niezatwierdzony dom

Trwający ponad rok impas w końcu dobiegł końca dla Dave’a i Gemmy O’Neillów, ponieważ firma Stonewood Homes zgodziła się na szeroko zakrojone prace naprawcze w ich domu.

O’Neills był całkowicie załamany walką z marką narodową i lokalną franczyzą. Na początku 2020 roku podpisali umowę o wartości 900 000 USD na budowę luksusowego nowego budynku na północ od Dunedin, płacąc firmie ponad trzy czwarte kwoty. Ale konstrukcja nie przeszła kilku kontroli, które wymagały poważnego demontażu, aby poprawić.

Lokalnym franczyzobiorcą Dunedin jest Graeme Sneddon. Kiedy w 2021 roku po raz pierwszy poruszono kwestie związane z budową, wziął udział w spotkaniu na miejscu z właścicielami i Radą Miasta Dunedin.

Sneddon przesłał e-mail z zapewnieniem, że wykonał całą niezbędną pracę. Para uwierzyła mu na słowo i sprzedała dom, aby przenieść się do tymczasowego zakwaterowania w hotelu. W tym czasie mieli miesięcznego chłopca, Henry’ego. Henry właśnie skończył dwa lata, a dom rodzinny wciąż nie jest gotowy.

Problem polegał na tym, że nie było zgody co do zakresu prac koniecznych do usunięcia problemów.

Rada miasta Dunedin wsparła parę, kontaktując ich z firmą zajmującą się inspekcją budowlaną Flanders Marlowe. Przygotowany przez nich raport był całkowicie potępiający, stwierdzając: „Jesteśmy zdania, że ​​większość, jeśli nie całość wykonanej pracy wymaga prac naprawczych, aby zapewnić, że spełnia minimalne standardy akceptowalnej praktyki biznesowej i jest zgodna z minimalnymi standardami określonymi w Kodeksie budowlanym”. Kontrole przeprowadzone przez radę również zakończyły się niepowodzeniem w wielu aspektach konstrukcji, w tym w fundamentach z płyty betonowej, pokryciu dachowym, szkieletach, okładzinach, stolarce i szczelności na warunki atmosferyczne.

Para wiedziała, że ​​to ogromne przedsięwzięcie. Flanders Marlowe został poproszony o ocenę zakresu prac przedstawionych przez Stonewooda Dunedina jako „niedostateczne w szczegółach” bez „jasnego kierunku”. Ale jak namówić pracownika budowlanego na przyjęcie? O’Neills mówi, że próbowali wszystkiego, co mogli.

Nigdzie nie osiągnęli ze Sneddonem, szukają schronienia w głównym biurze Stonewood Homes.

Para powiedziała, że ​​​​dyrektor zarządzający Greg Somerville uspokajał, mówiąc, że otrzymywanie czegokolwiek mniejszego niż to, co uzgodniono, jest nie do przyjęcia i zostanie naprawione. To dało parze nadzieję, ale kiedy podróżował z Auckland do Dunedin, aby zobaczyć dom, poczuli, że odrzucił ich obawy, mówiąc, że przyjaciele i rodzina będą patrzeć na widok, który mają, a nie na dom i nie będą się martwić.

Stowarzyszenie właścicieli i nabywców domów w Nowej Zelandii (HOBANZ) często otrzymuje takie skargi.

Prezydent John Gray mówi, że taktyki opóźniania mogą być wykorzystywane do zmęczenia właścicieli domów, na przykład prosząc o dodatkowe raporty lub opinię.

Firmy mogą również lekceważyć kwestie, które budzą poważne obawy. W niektórych przypadkach właściciele domów zwracają się o pomoc do Master Builders, zwłaszcza jeśli zainwestowali w 10-letnią gwarancję Master Build. Ale Gray mówi, że podejście do związku branżowego często prowadzi do dalszego rozczarowania, ponieważ podejmuje się niewiele działań.

Tak było w przypadku O’Neillsa. Na początku Mistrzowie Budowniczy szydzą z nich, mówiąc, że para wygląda na niezadowolonych klientów. Mówią, że przedstawiciel Master Builders powiedział im również, aby nie zawracali sobie głowy wysyłaniem raportów. Dave nie ustawał w kolejnych telefonach i ostatecznie Mistrzowie Budowniczy zgodzili się przyjrzeć sprawie. Jednak podjęte działanie polegało na zainicjowaniu kolejnego raportu z budowy autorstwa Maynarda Marksa, którego ani Dave, ani Gemma jeszcze nie widzieli.

Po prostu system się zawiesił

Opóźnienia kosztowały teraz parę drogo. Przeprowadzili się do długoterminowego Airbnb i zapłacili czynsz plus hipotekę nowego budynku. Płacili też za przechowywanie mebli i zgłaszanie awarii. Rozważali drogę prawną, ale uznali, że jest ona zbyt kosztowna i osiągnięcie porozumienia może zająć lata.

Dave nie wiedział, gdzie iść.

„Czuję, że zawiodłem swoją rodzinę. Nie mogę nic z tym zrobić – system po prostu się zepsuł. Fakt, że zrobiliśmy wszystko dobrze i idziemy”.

Więc para przyjechała do Fair Go.

Fair Go skontaktował się ze wszystkimi zaangażowanymi stronami, aby spróbować zrozumieć, jak powstała sytuacja i dlaczego nie poczyniono żadnych postępów.

Rada miasta Dunedin powiedziała Fair Go, że współpracuje z Stonewood Homes, aby zapewnić prawidłową budowę. Docenił niepowodzenie tych prób i przystąpił do wystawienia zawiadomienia o naprawie, wyraźnie określając prace wymagane do rozwiązania problemów.

Master Builders powiedział również, że pracuje nad rozwiązaniem. Jednak przeprasza za początkowe traktowanie Dave’a, kiedy dzwoni.

Sneddon przyznał, że problem polegał na tym, że nie mógł uzgodnić z parą lub radą co do wymaganej pracy. Przeprosił również, dodając, że był to trudny czas zarówno dla niego, jak i dla jego zespołu.

Na szczęście centrala Stonewood Homes zdała sobie sprawę, że sytuacja wymaga natychmiastowych działań naprawczych. Po raz kolejny powiedziała, że ​​pracuje nad rozwiązaniem. Ale teraz jest skłonna uznać potrzebę natychmiastowego zaangażowania się w pracę, która spełnia wymagania zawiadomienia o remoncie i zapewnienia, że ​​dom zostanie wykończony w wysokim standardzie.

To wiadomość, którą O’Neillsowi trudno było na początku przełknąć.

„Znosiliśmy ich, a oni od ponad dwóch lat mówili nam, że coś zorganizują”.

Ale obietnica została złożona na piśmie, co sprawdzili ze swoimi prawnikami, a Fair Go zapewniono, że wszystkie wymagane prace zostaną wykonane. Centrala zorganizowała również prace naprawcze, które miał wykonać koncesjonariusz z South Canterbury, a nie Sneddon – decyzja, którą para przyjęła z zadowoleniem.

Tak więc trzy lata po podpisaniu — i dwa lata po pierwszym wywołaniu kłopotów — w końcu znów działa. Para nie mogłaby być szczęśliwsza.

„To wspaniale” – mówili. „Dobrze, że zaakceptowali, że coś jest zdecydowanie nie tak. Możemy znowu zacząć planować i marzyć o przyszłości”.

Chociaż jest to imponujący wynik dla O’Neillów, Gray stara się nie zamieść takich przypadków pod dywan.

Chciałby zmiany regulacji branży budowlanej w Nowej Zelandii, podobnej do systemu w Kanadzie. Może to obejmować surowsze kary finansowe i krajową rejestrację, która identyfikuje firmy, które napotkały powtarzające się problemy. Uważa, że ​​jest to bardzo potrzebna poprawka, aby zrównoważyć władzę między właścicielami domów a przemysłem.