Zaciekły sprzeciw wobec turbin wiatrowych sprawia, że ​​wyspa Stuart działa na oleju napędowym

Mieszkańcy wyspy Stewart płacą wyższe ceny za energię niż mieszkańcy kontynentu, ale po odwołaniu projektu turbiny wiatrowej utknęli z olejem napędowym w dającej się przewidzieć przyszłości.

Ale dlaczego wyspiarze byli przeciwni projektowi turbiny?

W ciągu ostatnich 40 lat około 25 raportów dotyczyło alternatywnych źródeł energii, ale jak dotąd nic nie zostało zbudowane.

Z rządem aktywnym w zachęcaniu ludzi do poszukiwania czystszych paliw dla klimatu, posiadanie pięknej wyspy Stuart, która jest znana z ekoturystyki i napędzanej olejem napędowym, nie jest prawdopodobnie najlepszym długoterminowym pozorem czystej i zielonej przyszłości.

Rada Hrabstwa Southland zatrudniła wielu konsultantów ds. Energii wiatrowej z lat czterdziestych XX wieku do projektu, który był jego własnym projektem 3,16 miliona dolarów Wsparcie z Regionalny Fundusz Wzrostu.

Turbiny wiatrowe Projekt został zapakowany w lutym, Pomimo tego, że mogłoby to zmniejszyć zależność wyspy od oleju napędowego o około 40 procent.

W końcowym raporcie przedrozwojowym wydanym przez radę, sporządzonym w ramach jej zobowiązań w ramach Ministerstwa Biznesu, Innowacji i Zatrudnienia, przedstawia zaciekły sprzeciw wobec projektu turbiny, przed którym stoi na wyspie.

Czytaj więcej:
* Roboty ziemne kończą pierwszą fazę farmy wiatrowej Turitea
* Burmistrz twierdzi, że wyspa Stuart z silnikiem wysokoprężnym nie wygląda dobrze
* Budowa farmy wiatrowej na wyspie Stewart została wstrzymana

W raporcie konsultant Roar 40s zauważa „silny” sprzeciw właścicieli ziemskich i częste problemy z dostępem do ziemi. Wskazali również wcześniej, że oczekiwano, że preferowana lokalizacja na pasie startowym (lotnisko Rains Creek) spotka się ze sprzeciwem podczas procesu zatwierdzania zasobów.

Rozważanymi miejscami dla turbin były lądowisko, a następną opcją był rezerwat przyrody Mamaku Point.

Wysokość turbiny nie przekroczy 65 metrów, maksymalna średnica wirnika to 33 metry, a plan obejmował cztery turbiny wiatrowe na dwóch lądowiskach, z których jedna była własnością prywatną, a druga działem konserwatorskim.

Bill Moffat, dyrektor lotów i pilot Stuart Island, który wynajmuje ziemię na lotnisku, powiedział, że budowa turbin nie byłaby bezpieczna.

Rzeczy Moffat zapytał, jak poważne, jego zdaniem, mogą być turbiny w pobliżu pasa startowego. „Pytasz mnie o to, gdy ktoś w nie trafi” – odpowiedział.

Moffat powiedział, że jeśli turbiny są budowane powyżej poziomu lądowiska, muszą być trzy kilometry dalej, aby były bezpieczne.

Powiedział, że pojazdy przewożone na turbinę również byłyby cięższe niż 1500 kg.

Moffat zdał sobie sprawę, że turbiny będą w stanie pracować tylko przy wietrze do 35 węzłów i powiedział, że wiatry często przekraczały 50 węzłów.

Podczas gdy działało kilka prywatnych paneli słonecznych Kabel zasilający na wyspę Rozwiązanie było „proste” – powiedział Moffat.

Kabel zasilający był już proponowany i badany już wcześniej, w tym w 2015 r., Kiedy zarząd uchylił szacunek na 36 milionów dolarów.

W czerwcu 2020 roku spotkali się DOC, Stewart Island Flights i właściciel heliportu Helen Cave.

Ale kolejne 21 wierszy raportu przed opracowaniem zostało zrewidowanych ze względu na informacje handlowe oraz wolne i szczere opinie.

Jaskinia jest właścicielem drogi dojazdowej oraz pasa startowego.

powiedziałem Rzeczy Podczas planowania nadal nazywał proponowane turbiny lądowiska „śmigłowcami”, ponieważ nie wierzyli, że są one bezpieczne.

Jaskinia żyje na wyspie od ponad 50 lat, posiada zagrody rybne i hotel na Morzu Południowym i mówi, że są pewne odczucia związane z turbinami „nie na moim podwórku”.

Ale stwierdzono również, że obszary wiejskie i miejskie wyspy zostały skonfigurowane tak, aby przedstawić oryginalny obraz braku widocznych osad, które turbiny mogą anulować.

Gdyby turbina wiatrowa została umieszczona w Rezerwacie Ochrony Mamaku Point, Cave powiedziała, że ​​mogłaby ją zobaczyć ze swojego domu.

Rzeczy Zapytałem Cave, czy sądziła, że ​​Turbine będzie brzydka dla oka.

Odpowiedziała, że ​​„znęcają się nad nią” przez pierwszy tydzień, ale po miesiącu nie będą jej przeszkadzać.

Uważa również, że kabel będzie najlepszym odnawialnym źródłem energii na wyspie.

Po wyłączeniu pasa startowego uwaga przesunęła się na rezerwat przyrody Mamaku Point, ale konieczne było usunięcie roślinności turbin i dostęp do niej.

Pomimo pięciu opcji umieszczenia czterech turbin, nie znaleziono rozwiązania.

– powiedział opiekun rezerwy Roy Thompson Rzeczy W zeszłym roku turbina nie zadziałała Na najbardziej widocznym grzbiecie rezerwatu.

Projekt znajdował się na etapie „przedprocesowym”, kiedy został opóźniony w lutym.

Ten etap miał budżet w wysokości 495 000 dolarów.

Doradca Wyspy Stuarta, Bruce Ford, chce, aby rząd pomógł zasilić wyspę.

Ford powiedział, że turbina mogła zostać zbudowana na ziemi Crown (National Park).

„Rząd ma cele w zakresie odnawialnych źródeł energii i deklarację w sprawie zmian klimatycznych” – powiedział – „muszą mieć gotowe środki zaradcze”.

To wskazuje Raport awaryjny dotyczący zmian klimatycznych w grudniu.

Cele ula obejmują osiągnięcie zerowej emisji dwutlenku węgla netto do 2050 r. Oraz cel, jakim jest zapewnienie neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla przez szereg organizacji rządowych od 2025 r.

W międzyczasie wyspa będzie nadal zasilana przez generatory diesla w ramach programu należącego do Rady Hrabstwa Southland i zarządzanego przez nią, zwanego Stewart Island Electricity Supply Authority dla 400 mieszkańców wyspy.

Mieszkańcy wyspy Stuart płacili w zeszłym miesiącu 60 centów za kilowatogodzinę, podczas gdy mieszkańcy National Grid w Invercargill płacili około 27,94 c / kWh i 32,70 c / kWh w Winton.

SIESA rozpoczęła działalność w 1988 roku i jest teraz Zasilany przez generatory diesla, Zasilanie 30 km linii napowietrznych, 10 km kabli podziemnych i 35 transformatorów rozdzielczych.

Generatory zużywają około 360 tysięcy litrów oleju napędowego.

Ford ma nadzieję, że będzie to kolejna najlepsza okazja do odejścia od silników wysokoprężnych Pobierz kabel do transmisji danych na Antarktydę.

Meridian Energy zgodził się na dostarczenie Datagridowi 100MW mocy z Manapouri Hydropower Scheme, jeśli Schemat centrum danych Został zbudowany w Makarewa, niedaleko Invercargill.

Ford powiedział, że hub może mieć kabel z centrum danych na Antarktydę, a jeśli obok niego zostanie umieszczona linia energetyczna, wyspa Stewart może być w sieci krajowej, powodując wzrost cen na kontynencie.