Zespół z Nowej Zelandii prowadzi jacht z prędkością 200 kilometrów na godzinę

Zespół z Nowej Zelandii osiągnął nowy kamień milowy w dążeniu do pobicia rekordu prędkości na lądzie z napędem wiatrowym, rozpędzając żeglarza lądowego Radical w teście powyżej 200 km/h.

po potrzebie Wstrzymali swój program rozwoju z powodu sfrustrowanych wód na dnie jeziora Girdner po nietypowych deszczach w Australii PołudniowejMistrzowie Copa America wrócili do akcji w weekend i wykorzystali idealne warunki.

Muszą przekroczyć prędkość 202,9 km/h ustanowioną przez Brytyjczyka Rickarda Jenkinsa w 2009 roku, a ich statek o nazwie Horonoko wydaje się mieć duży potencjał.

Przy temperaturach sięgających 40 stopni i południowym wietrze dochodzącym do 20 węzłów spodziewanych w niedzielę, pilot Glenn Ashby i jego zespół w końcu mogli pokazać swój prawdziwy potencjał.

Czytaj więcej:
* Zobacz: Jacht drużyny NZ osiąga prędkość 156 km/h przy lekkim wietrze
* Zespół ćpunów prędkości z Nowej Zelandii dostaje wymarzoną pracę
* Nowozelandzka próba bicia rekordu świata w sprincie drużynowym Radical

„To było świetne. Wreszcie, możliwość jazdy po suchej nawierzchni i odpowiedniej ilości asfaltu robi ogromną różnicę. Żeglowanie to zupełnie inna jednostka. Czuję się, jakbym przechodził teraz przez skrzynię biegów” – powiedział Ashby.

„Widzieliśmy zmieniające się chmury i wzmagający się wiatr, co działo się bardzo szybko, więc byliśmy gotowi do startu.

„Zerwała się bryza i mieliśmy rację. Chłopaki dali mi przewagę i była to najlepsza bryza, jaką widzieliśmy w pierwszych dwóch przejazdach.

„Na pierwszym przejeździe mieliśmy około 20 węzłów, osiągnęliśmy 190 km/h”.

Ashby ciągnął prosto w swoim drugim biegu, gdy bryza osiągnęła 22-23 węzły, a Horonoko kopnęła jeszcze trochę.

„Tylko najmniejszy wzrost ciśnienia i prędkości wiatru nadal działał. Byliśmy więc szczęśliwi, że mogliśmy jechać ponad 200 kilometrów na godzinę” – powiedział Ashby.

To był szczyt bryzy, ale Ashby miał jeszcze 10 przejazdów z bardzo stabilnymi 17 węzłami, aby zakończyć dzień.

Opisana przez Team New Zealand jako „najbardziej pozytywna jak dotąd sesja dla zespołu lądowego”, po rozpoczęciu tego śmiałego pokazu po udanej obronie Pucharu Ameryki 2021 w Auckland.

Muszą jeszcze obejść czas pod oficjalnym nadzorem, co jest wymagane do poświadczenia ich próby bicia rekordu świata.

Ashby mówi, że wciąż identyfikuje elementy, które można ulepszyć, aby zwiększyć wydajność, aby móc osiągnąć najlepszą możliwą prędkość.

„Kierowanie było ciężką pracą”, przyznał Ashby, zwracając uwagę na obszar, który wymagał większej uwagi.

„Układ kierowniczy jest stale obciążony, dlatego głównym celem jest znalezienie rozwiązań zmniejszających to obciążenie, ponieważ poprawi to osiągi.

„Przy prawdziwym kącie wiatru 90-95, gdzie rozpędzam się z dużą prędkością, było naprawdę ciężko. Ale gdy tylko ruszę, kierownica się odkręca i staje się naprawdę lekka i płynna.

„Możliwość zwiększania prędkości w sposób bardziej efektywny i bez wysiłku pomoże ci osiągnąć wyższe prędkości, zanim niedźwiedź ucieknie”.

Instruktor żeglarstwa z Nowej Zelandii, Ray Davies, który również przebywa teraz na ziemi nad jeziorem Girdner, ma jasność co do celów żeglarskich na najbliższe kilka dni, w których powinny panować podobne warunki wietrzne.

„Prawdopodobnie nie będziemy żeglować przy rekordowym wietrze, ale z pewnością będzie go wystarczająco dużo, aby osiągnąć te maksymalne prędkości, więc musimy nadal forsować nasze formacje, aby jak najlepiej wykorzystać Horonoko.

„Kluczem jest również uzyskanie jak największej ilości czasu w strefie 200 km/h, w której Glenn czuje się najlepiej, więc kiedy musi naciskać tak szybko, jak to możliwe, nie jest całkowicie poza swoją strefą komfortu”.

Ponieważ nadal się rozwijają, czekając na kluczowe warunki wietrzne, Ashby był zadowolony z nowych prędkości Horonoko, które nadeszły bez większego zaskoczenia.

„Dokładnie tak to sobie wyobrażałem i spodziewałem się, że będzie przy takich prędkościach” – powiedział Ashby.

„Dużo się dzieje, ale czuję się w 100% komfortowo, trzymając go i wysyłając, aż eksploduje. Jest cholernie fajnie.”