Aureola o temperaturze 22 stopni może wydawać się rzadka, ale w rzeczywistości jest bardzo powszechna. Dzieje się tak, gdy kryształki lodu załamują światło słoneczne w wysoko latających chmurach Cirrus.
Ponieważ kryształy w pierwotnych chmurach są losowo ułożone, nie ma dwóch identycznych aureoli. Czasami kolory są żywe i wyraźne; Innym razem otoczka jest bezbarwna. Zauważyłem, że czerwone wnętrze ma tendencję do przyciągania uwagi i wyróżniania się na niebieskim tle dzięki zachowaniu czerwonego światła w atmosferze.
Odkąd przeprowadziłem się do Nowej Zelandii, mam szczęście widzieć aureole wokół Słońca, Księżyca, a nawet Wenus i Jowisza.
Od czasów starożytnych pojawienie się aureoli było postrzegane jako niebiańskie ostrzeżenie, oznaka zbliżającego się deszczu lub burzy.
Dorastając w Anglii, znałem powiedzenie: „Jeśli utworzy krąg wokół Księżyca, wkrótce będzie padać”.
Za tą popularną wiedzą kryje się pewna wiedza naukowa, ponieważ chmury cirrostratus, te same, które są odpowiedzialne za aureole, mogą wskazywać na zbliżający się układ czołowy zależny od pogody.
I gotowe – spacer z Connie zamienia się w podniebną przygodę, przypominającą, aby zawsze patrzeć w górę i podziwiać cuda widoczne na niebie.