Życie pod wodą w bazie badawczej Sentinel firmy DEEP

DEEP pragnie „zrewolucjonizować sposób, w jaki ludzkość uzyskuje dostęp do oceanu, wchodzi w interakcję z nim i szerzej go rozumie” – mówi prezes firmy Sean Wolpert.

W tym miejscu do akcji wkracza baza badawcza Sentinel firmy DEEP. Umieszczony na dnie morza ośrodek badawczy może wyglądać jak wyjęty z powieści Juliusza Verne’a, ale w rzeczywistości może stać się rzeczywistością szybciej, niż myślisz.

„Spodziewamy się, że system Sentinel będzie gotowy i rozmieszczony w oceanie do 2027 r. A więc to będzie ta część dekady” – Wolpert powiedział Energy Voice.

Zapytany, czy bazy podmorskie, takie jak Sentinel, mogłyby wspierać przemysł energetyczny, szef DEEP odpowiedział, że „absolutnie” tak.

„Jeśli spojrzysz na dużą część pracy wykonywanej w przypadku farm wiatrowych, możesz uczynić z nich swoje centralne obserwatorium, centralne centrum komunikacyjne i centrum konserwacji.

„Możesz mieć tę przestrzeń operacyjną w systemie Sentinel i wokół niego. Z pewnością mogłoby to wspierać i mogłoby to być pozyskiwanie danych z dużą uwagą, aby upewnić się, że po wdrożeniu zostanie ono poprawnie zaimplementowane, monitorując co taki wpływ jest.” Również na lokalny ekosystem.

Do wykonywania tych prac często wykorzystuje się zdalnie sterowane pojazdy (ROV), dzięki czemu operatorzy mają symboliczny widok na dno oceanu. Wolpert twierdzi jednak, że dzięki obecności ludzi na miejscu firmy mogą gromadzić więcej danych.

„Obecnie większość tradycyjnych metod, czy to nurkowanie, czy zdalnie sterowane pojazdy itd., jest dyskretna. Obserwujesz je tylko w tym konkretnym momencie.

„Ale ocean to bardzo dynamiczny system. Stała obecność dramatycznie zwiększa ilość gromadzonych danych i pozwala zrozumieć, jakie są konsekwencje tych decyzji w dłuższej perspektywie dla tego ekosystemu. „

Testy rozpoczną się na początku 2025 roku

DEEP zamierza przetestować swój system w kamieniołomie w Chepstow, który wcześniej był Narodowym Centrum Nurkowania i Aktywności. Nastąpi to w pierwszym kwartale przyszłego roku, kiedy DEEP będzie stopniowo oceniać swój system.

„Teraz najważniejsze jest to, że jest to stopniowe, prawda? Zatem nie będziemy tego budować i przechodzić od razu do najgłębszej możliwej części” – wyjaśnił szef DEEP.

„Narysowaliśmy tylko około 50% mapy. Dlaczego teraz?” – zapytał Shawn Wolpert.

„Patrzymy w górę i widzimy gwiazdy i mamy z nimi to połączenie.

„Ocean, my tylko widzimy tę błyszczącą powierzchnię, a teraz w sektorze naftowo-gazowym mają oczywiście doświadczenie w schodzeniu tam, ale większość populacji na całym świecie nie miała tej przewagi.

„To rozłączenie oznacza, że ​​ludzie tak naprawdę nie rozumieją i nie rozumieją znaczenia oceanu dla wszystkiego, co tu raz po raz uważamy za oczywiste, i właśnie to staramy się skorygować w naszym systemie siedlisk”.

Szef DEEP twierdzi, że to, co można znaleźć pod falami, jest „poza zasięgiem wzroku i umysłu” i jego zespół stara się to naprawić.

„To nie są cztery pory roku, ale coś, co tworzy bardziej komfortowe środowisko” – zażartował.

„Skoki, a nie marginalne ulepszenia”.

Pod koniec lutego pan Wolpert wraz z zespołem DEEP był na targach Subsea Expo, gdzie prezes firmy wziął udział w sesji plenarnej otwierającej wydarzenie w Aberdeen.

W zeszłym miesiącu dyrektor generalny Global Underwater Hub, Neil Gordon, porównał wyzwania techniczne stojące przed bazą badawczą Sentinel firmy DEEP do „wysyłania ludzi na Marsa”.

System Sentinel ma charakter modułowy, co pozwala na jego dostosowanie i umożliwia „krótkoterminowe, a nawet półstałe rozmieszczenie w dowolnym miejscu na szelfie kontynentalnym”.

Jedno definiuje Głęboki system Oprócz tradycyjnych baz do badań dna morskiego można je rozmieścić w jednym miejscu, a następnie przenieść i ponownie rozmieścić w innym miejscu, gdy prace zostaną zakończone, a baza nie będzie już potrzebna.

Woolpert opisał tę funkcję jako „jedną z głównych innowacji” systemu Sentinel.

© Dostarczone przez Michał Wachosik/API

Dodał: „Jeśli spojrzeć na to, co mieliśmy wcześniej pod względem siedlisk, okazało się, że zostało to naprawione i zazwyczaj były to bardzo małe, płytkie obszary.

„Tam, gdzie chcemy dokonać skoków, a nie marginalnych ulepszeń, Sentinel można rozmieścić z odległości 200 metrów [Around 656 feet] I jest większy. Jeśli przetniesz Boeinga 777 na pół, objętość wnętrza będzie taka sama.

„Można go ponownie wdrożyć, ale nie jest on napędzany, więc nie można po prostu przełączyć przełącznika i pojechać gdzie indziej, ale można go ponownie wdrożyć. Można go więc naprawić w obszarze zainteresowania, niezależnie od ram czasowych. „

Wywołało to zainteresowanie wśród niektórych potencjalnych klientów, którzy powiedzieli zespołowi DEEP: „Gdybym miał dostęp do tego rodzaju aktywów, mógłbym wykonać siedem dni pracy w 30 dni” – stwierdził Woolpert.

– W takim razie możesz to usunąć [the Sentinel base] To nie jest kwestia miesięcy, to kwestia tygodni, aby znaleźć następną witrynę i opublikować ją z powrotem.

Wyzwania helowe

© Dostarczone przez Deb

Ponieważ jednak celem Woolperta i zespołu DEEP jest osiągnięcie „skoków, a nie marginalnych ulepszeń” w istniejącej technologii, należy pokonać wyzwania.

„Dowiaduje się, jak to wyglądało w przeszłości, jakie wyzwania stoją przed ludźmi w stanie nasycenia oraz wyzwania inżynieryjne związane z umieszczaniem ludzi w tym stanie. To są rzeczy, na których musimy się opierać i uczyć się na tych ścieżkach, które zostały wybrukowane historycznie” – dodał.

Oprócz rozwiązywania problemów technicznych związanych ze sprowadzaniem ludzi na dno morskie i wprowadzaniem ich w stan nasycenia, sprzęt w bazie Sentinel musi również wytrzymać naprężenia.

Podczas nasycenia nurkowie zwykle wdychają mieszaninę helu i tlenu, aby zapobiec narkozie azotowej, której efektem ubocznym jest wygląd jak wiewiórka.

„Istnieją zatem duże wyzwania, zwłaszcza gdy dociera się do nasyconego środowiska, w którym trzeba zmieszać gaz” – wyjaśnił szef DEEP. „Na przykład, jeśli chcesz mieć płynny dostęp, naprawdę możesz uzyskaj dostęp do korzyści płynących z systemu Sentinel.”

Dodał: „Z tego, co opisali mi nasi inżynierowie, wynika, że ​​pracuje nad tym co najmniej dwudziestu inżynierów i inżynierów morskich, eksperci w dziedzinie medycyny hiperbarycznej i tak dalej.

„Hel to bardzo samolubny gaz, który lubi pochłaniać ciepło, więc jeśli chcesz poczuć, że ma temperaturę 20 stopni Celsjusza, musisz podgrzać go do 30 stopni Celsjusza.

„Teraz, jeśli masz środowisko o temperaturze 30 stopni Celsjusza i zewnętrzny basen księżycowy, właśnie stworzyłeś las deszczowy. Musisz więc poszukać systemów wewnętrznych, które są zaprojektowane do usuwania wilgoci.

© Dostarczone przez Deb

Następnie Woolpert wyjaśnił, że hel jest również „gazem śliskim”, co również stwarza wyzwania.

„Odkryłeś, że jeśli zabierzesz tam na przykład swojego iPhone'a i pozostaniesz tam przez trzy tygodnie, nie będzie to działać w ten sam sposób, ponieważ zakłóca pracę wielu urządzeń” – wyjaśnił.

„Będziecie mieli te same problemy z dużą ilością tego sprzętu. Jednym z kluczowych założeń naszego projektu jest umieszczenie wszystkich tych systemów podtrzymywania życia nie na powierzchni nośnej, ale wewnątrz Sentinela”.

„Nieco ponad 75 pełnoetatowych pracowników” DEEP ma mnóstwo pracy do wykonania, aby baza badawcza Sentinel została oddana do użytku zgodnie z planami przed 2030 rokiem.

Sean Wolpert jest jednak przekonany, że DEEP zdoła w terminie umieścić swoją podmorską bazę badawczą w wodzie.

polecany dla Ciebie

Sektor podmorski stara się „zdominować” rynek wiedzy specjalistycznej w zakresie pływających elektrowni wiatrowych